اثر دو هفته تمرین شنا بر درد نوروپاتی القا شده به روش آسیب مزمن ناشی از فشردگی عصب و بیان gad۶۵ در موش های صحرایی نر بالغ

زمینه و هدف: مکانیسم­های نامشخصی در درد نوروپاتی درگیر می­باشند. به نظر می­رسد از بین روش­های غیردارویی، فعالیت بدنی موجب بهبود درد نوروپاتی گردد، ولی دلایل احتمالی اثر فعالیت ورزشی منظم بر درد نوروپاتی مشخص نیست؛ بنابراین در پژوهش حاضر اثر 2 هفته تمرین شنا بر بیان آنزیم gad65 و گیرنده p2x3 در مدل آسیب مزمن ناشی از فشردگی عصب (cci) عصب سیاتیک موردبررسی قرار گرفت. مواد و روش­ها: چهل سر موش صحرایی بالغ نژاد ویستار به 5 گروه تقسیم شدند: 1) گروه القای نوروپاتی با مدل cci و تمرین شنا (ccist2)؛ 2) گروه القای نوروپاتی با مدل cci بدون تمرین شنا (cci)؛ 3) گروه سالم با تمرین شنا (st2)؛ 4) گروه کنترل سالم بدون تمرین شنا (control) و 5) گروه شم جراحی cci (shamcci). گروه­های ccist2 و cci متحمل آسیب عصبی محیطی شدند. پروتکل تمرینی شنا شامل 2 هفته (5 روز در هفته به مدت 30 تا 60 دقیقه) بود. بیان gad65 و p2x3 به وسیله ی تکنیک وسترن بلاتینگ موردسنجش قرار گرفت. نتایج: جراحی cci موجب کاهش معنادار آنزیم gad65 گردید که 2 هفته تمرین شنا موجب افزایش معنادار آن به نسبت گروه cci و sham cci شد (001/0≥p)، ولی میزان بیان گیرنده­ی p2x3 در نخاع ناحیه کمری موش­های صحرایی در گروه­های پژوهش تفاوت معناداری باهم نداشتند (05/0<p). نتیجه ­گیری: مجموع یافته­های پژوهش حاضر نشان داد انجام تمرینات شنا احتمالاً به واسطه ی حفظ نورون­های مهاری و به دنبال آن آنزیم gad65 که موجب تبدیل میانجی عصبی تحریکی گلوتامات به میانجی عصبی مهاری گابا می­گردد موجب بهبود درد نوروپاتی می­شود.